2013

Δωρεάν υπηρεσίες σε άπορες οικογένειες προσφέρει από τον Απρίλιο το “Θεραπεύειν”, κέντρο λογοθεραπείας στου Ζωγράφου (Λ. Παπάγου 76). Μοναδική προϋπόθεση για τους ασθενείς, να φέρουν μαζί τους βιβλιάριο απορίας ή στoιχεία που πιστοποιούν το εισόδημά τους. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε ως απάντηση στην κερδοσκοπία, με την ανακύκλωση φοιτητών και τη χρέωση μεγάλων ποσών στις συνεδρίες και φυσικά στοχεύει στην οικονομική διευκόλυνση ανθρώπων που βιώνουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις της κρίσης, είτε ως άνεργοι είτε ως απλήρωτοι για μήνες.

“Πολλά κέντρα παίρνουν τελειόφοιτους για πρακτική και τους βάζουν να δουλεύουν κανονικά. Οι πελάτες δεν γνωρίζουν ότι ακολουθούν θεραπεία από ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία, ωστόσο πληρώνουν την προβλεπόμενη τιμή για τη συνεδρία. Έτσι, οι ιδιοκτήτες χωρίς
να δώσουν ούτε 1 ευρώ, έχουν κέρδος 100%”, αναφέρει στην “Α” ο υπεύθυνος του “Θεραπεύειν”, Μανώλης Μπουλάκης, που αποφάσισε να κινηθεί διαφορετικά. “Όταν μια κοπέλα ήρθε για πρακτική, αισθάνθηκα ότι δεν ήθελα να κάνω ό,τι κι οι άλλοι. Δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν σε κοινωνικό επίπεδο, σκέφτηκα ότι θα μπορούσαν να γίνονται δωρεάν λογοθεραπείες σε παιδιά απόρων γονιών και σε ανθρώπους που έχουν χαμηλό εισόδημα, άρα να βοηθηθούν συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα και να μάθει η κοπέλα”.

Οι υπηρεσίες προσφέρονται μια φορά την εβδομάδα στον καθένα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι τις καθημερινές. “Σκοπός μας είναι να έρχονται όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αν τα καταφέρουμε, θα επιδιώξουμε ν’ αυξήσουμε τις θεραπείες”, λέει ο Μ. Μπουλάκης. Οι θεραπείες γίνονται πάντοτε υπό την εποπτεία του. “Λέμε εξαρχής την αλήθεια στους ανθρώπους. Δεν το κάνουμε για να βγάλουμε κέρδος”, υπογραμμίζει. Τα περιστατικά που καλύπτονται δεν αφορούν μόνο ελαφριές περιπτώσεις. “Αναλαμβάνουμε από ανθρώπους με εγκεφαλικά μέχρι παιδιά που δεν μπορούν να πουν διάφορα γραμματάκια. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει ένα περιστατικό που χρειάζεται 5 διαφορετικές ειδικότητες. Εμείς καλύπτουμε τη μία, θεωρούμε επαρκώς, αλλά με ρυθμούς που είναι χαμηλότεροι από αυτούς που θα είχαμε αν η θεραπεία γινόταν καθημερινά”.

Από τον Απρίλιο μέχρι σήμερα, έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους 30 πολίτες. Από αυτούς, οι 10 επισκέφθηκαν το “Θεραπεύειν”, ενώ οι 5 εξυπηρετούνται σε σταθερή βάση. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Χαλκίδης, 52 ετών. Πριν δύο χρόνια έπαθε εγκεφαλικό, ωστόσο λόγω της έλλειψης οικονομικών πόρων δεν είχε την περίθαλψη που έπρεπε. Η σύζυγος του, Μαρία Χαλκίδη, 38 ετών, χαμογέλασε μετά από καιρό όταν στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου βρήκε ένα φυλλάδιο για το “Θεραπεύειν”. “Ο άντρας μου αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα από τη δεξιά πλευρά. Δεν έχουμε κανένα εισόδημα και παράλληλα πρέπει να φροντίσουμε ένα μικρό παιδί δύο χρονών. Πρόκειται για θετική πρωτοβουλία, που μας βοηθά κυρίως ψυχολογικά, νιώθουμε ότι κάτι γίνεται”.

Η μέριμνα του κράτους, όπως υποστηρίζει είναι ανύπαρκτη. “Θα έπρεπε προ κρίσης να είχε φροντίσει για περιπτώσεις όπως η δική μας. Δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν. Με μια συνεδρία την εβδομάδα, δεν λύνεται το πρόβλημά μας. Ωστόσο, είναι μια βοήθεια”.

Ως πολύτιμη βοήθεια βλέπει την πρωτοβουλία του “Θεραπεύειν” και η Μαρία Μάντζιου, 32 ετών, που τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι της μετά από πτώση. “Η πρώτη διάγνωση των γιατρών ήταν ότι θα μπορούσα να μιλήσω κανονικά σε 3 με 4 χρόνια. Όπως διαπιστώνετε, έχει περάσει 1,5 χρόνος και η ομιλία μου έχει επανέλθει σε σημαντικό βαθμό χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους”. Η Μ. Μάντζιου είναι άνεργη. Αρχικά επισκέπτοταν άλλο κέντρο λογοθεραπείας, στο οποίο κατέβαλε 45 ευρώ, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μια φίλη της, βρήκε στο διαδίκτυο την πρωτοβουλία του “Θεραπεύειν”. “Ήταν μια πολύτιμη ανάσα για μένα, καθώς το χρειαζόμουν και για να βελτιωθεί η κατάστασή μου, αλλά κι επειδή δεν απαιτούνταν χρήματα”.

Μοναδικό πρόβλημα στην προσπάθεια του Μ. Μπουλάκη “είναι οι τζαμπατζήδες. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ έχουν την οικονομική δυνατότητα, έρχονται σε μας για να μην πληρώσουν. Πρόκειται για μια εντελώς λανθασμένη λογική και δεν σχετίζεται με το πνεύμα αλληλεγγύης που θέλουμε να περάσουμε”. Παρ’ όλα αυτά, όπως δηλώνει, είναι διατεθειμένος να συνεχιστεί η προσπάθεια. Κι αυτό γιατί “μας αρέσει. Μας αρέσει να προσφέρουμε στο συνάνθρωπο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία δεν μαθαίνουν μόνο οι φοιτητές, αλλά κι εγώ ο ίδιος”.