Υπάρχουν παιδιά που ενώ έχουν ικανότητα λόγου δεν γνωρίζουν τον τρόπο ή δυσκολεύονται να προσεγγίσουν άλλους. Η διαδικασία της αλληλεπίδρασης αλλά και της επικοινωνίας είναι δύσκολη και χρειάζεται επιμονή και εξάσκηση. Τα παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο ώστε να μάθουν καινούργιες επικοινωνιακές δεξιότητες. Έτσι, δημιουργούνται οι ομάδες παιδιών οι οποίες μέσα από το παιχνίδι αλλά και διάφορες δραστηριότητες καταφέρουν να μειώσουν ή και να εξαλείψουν τις δυσκολίες τους.

Γιατί δημιουργούμε ομάδες επικοινωνίας;

Η κοινωνικότητα και η επικοινωνία έχουν μία έντονη, αμφίδρομη σχέση. Χωρίς την κοινωνικότητα δεν υφίσταται επικοινωνία και χωρίς την επικοινωνία δεν αρκεί η κοινωνικότητα. Πολλές φορές λοιπόν στην λογοθεραπεία προκειμένου να πετύχουμε αυτήν την εξίσωση κοινωνικότητας και επικοινωνίας σχηματίζουμε αυτό που λέμε επικοινωνιακές θεραπευτικές ομάδες. Οι ομάδες αυτές δεν έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αλλά επικοινωνιακό. Δεν σχηματίζονται δηλαδή για να «μάθουν» τα παιδιά κάτι, αλλά για να μπορέσουν να αναπτύξουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες, σε μία κοινωνική μικροομάδα.

Στόχος των ομάδων επικοινωνίας

Ο απώτερος στόχος των ομάδων επικοινωνίας είναι τα παιδιά να γενικεύσουν το περιεχόμενο του θεραπευτικού προγράμματος της ομάδας και εκτός κέντρου στα υπόλοιπα κοινωνικά πλαίσια με τα οποία αλληλοεπιδρούν.

Πιο συγκεκριμένα οι επικοινωνιακές ομάδες αποτελούνται από παιδιά και πρέπει να φέρουν τα εξής κριτήρια:

• Μονός αριθμός ατόμων.
• Αναπτυξιακά και γλωσσικά ελλείμματα κοινών διαγνωστικών κατηγοριών.
• Κοντινές ηλικίες (+- 1.5 έτος.)
• Να έχουν ολοκληρώσει ή να ολοκληρώνουν το ατομικό λογοθεραπευτικό τους πρόγραμμα.
• Να μην συμμετέχουν σαν ομάδα σε άλλες δραστηριότητες.
• Να μιλούν την ίδια γλώσσα.
• Να έχουν μέχρι ένα σημείο κοινά ενδιαφέροντα.
• Η διαχείριση της ομάδας να γίνεται από εξειδικευμένο λογοπαθολόγο – λογοθεραπευτή.

Το σημαντικότερο ωστόσο στοιχείο είναι η ποικιλία των αντιθέσεων που πρέπει να φέρει ο καθένας για να επιτευχθούν οι στόχοι της ομάδας. Με λίγα λόγια, πέραν των παραπάνω κριτηρίων, σε μια επικοινωνιακή ομάδα όπου τα μέλη επιλέχτηκαν σωστά, το κάθε μέλος έχει σε πλεόνασμα κάτι που μπορεί να στερείται το άλλο. Θα πρέπει δηλαδή ο χαρακτήρας και κατ’ επέκταση το επικοινωνιακό status του ενός να δίνει στοιχεία που χρειάζεται ο άλλος για να διορθώσει τα δικά του ελλείμματα και αντίστροφα.
Με τον τρόπο αυτό η ομάδα θα λειτουργήσει σαν puzzle όπου κάθε κομμάτι της είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του τελικού σχεδίου.

Μεμονωμένα τα κομμάτια – μέλη αυτού του επικοινωνιακού puzzle δεν θα έχουν νόημα, αλλά ενωμένα θα βοηθούν το ένα το άλλο στην γλωσσική τους εξέλιξη και στην κοινωνικά επικοινωνιακή τους πραγμάτωση σε όλα τα πλαίσια που αλληλοεπιδρούν.